بشارت در لحظه نیاز
اجازه ی هیچ اعتراضی نمی دهند. تجمع جلوی وزارت خارجه مجوز نداشت. تحصن سکوت مقابل ساختمان بهارستان مجوز نگرفت. تجمع جلوی مجلس هم بی اجازه بود. اجتماع میدان فلسطین را هم که می گفتند مجوز دارد، با وجود جمعیت زیادی که جمع شده بود، یک ساعت قبل از شروع مراسم مجوزش را لغو کردند. شاید برای اینکه فردایش رسانه هایشان، مردمی که جمع شده بودند را قانون شکن بنامند.
هر صدای مخالفی را سرکوب می کنند تا جایی که سخنگویشان گفته بود هر تجمعی علیه مذاکرات غیرقانونی و غیر شرعی است. انگار که دستمان را بسته بودند. صدای اعتراضمان به جایی نمی رسید. اگر هم می رسید آنقدر ضعیف بود که گوشی بدهکار نبود و زود فراموش میشد...
دیروز اما اجتماع بزرگی بود. صدای یاحسین جمعیت بلندتر از آن بود که کسی بخواهد خودش را به نشنیدن بزند. دیروز "یکی از به یادماندنی ترین حوادث انقلاب" بود.
عزیزان من، پرچم سه رنگ تابوت های شما اوج عرت و افتخار ماست. عزت، سردمداری حرکت جهانی علیه استکبار است. عزت، صدای نحن ابناء الخمینی بچه های یمن و سوریه و عراق است. عزت شمایید. پشت میزهای مذاکره خبری جز ذلت نیست. دیروز ما به پیروی از دست های بسته شما، مشت هایمان را گره کرده بودیم و صدای فریادهایمان هرلحظه بالا و بالاتر می رفت که "هیهات من الذله".
دیروز شما مجوز فریادهایی بودید که در گلوهایمان خفه شده بود. دیروز شما با دست های بسته تان و ما با حضورمان حرف هایمان را زدیم. باشد تا آن ها که باید، معنی این "حضور پرمضمون" را درک کنند.
