چرا پسرها فقط دعوا بلدند؟

خرس و ببعی را از بالای کمد می خواهد که باهاشان بازی کند. بازی که چه عرض کنم؛ خرس را گرفته توی یک دستش، ببعی را توی دست دیگر و مدام می کوبدشان به هم که یعنی دارند دعوا می کنند.

می گویم: "دعوا کار خوبی نیست. می شود مثلا خرس را ببری خانه ی ببعی مهمانی." بعد خرس را برمی دارم و انگار که دارد در می زند می گویم: "تق تق تق! آقای ببعی خونه اید؟!"

انگار خوشش می آید. ببعی را برمی دارد می گذارد زیر بالش که مثلا خانه اش آنجاست. بعد خرس را می برد نزدیکش: "ببعی خونه ای؟!" ببعی از زیر بالش می آید بیرون؛ خرس را که می بیند می رود یقه اش را می گیرد و دوباره دعوا شروع می شود. مثل اینکه کار حسابی بیخ دارد؛ حتی چشم دیدن همدیگر را هم ندارند.