قبورنا فی قلوب محبینا

می خواهم در قلبم یک کربلا بسازم که همیشه و همه جا همراهم باشد. که هروقت و هرجا دلم گرفت، پر بکشم سوی بین الحرمینش و رو به حرم حضرت عباس، "یا کاشف الکرب..." زمزمه کنم.

به همین امید است که هنوز زنده ام؛ وگرنه فکر برگشتن از همان قبل رفتن هم، امان آدم را می گرفت...